DEVAM: 33. Kişinin Saçını Yıkamak İçin Kullandığı Su
وقال
أحمد بن شبيب:
حدثنا أبي، عن
يونس، عن ابن
شهاب قال:
حدثني حمزة بن
عبد الله، عن
أبيه قال:
كانت
الكلاب تبول،
وتقبل وتدبر
في المسجد، في
زمان رسول
الله صلى الله
عليه وسلم،
فلم يكونوا يرشون
شيئا من ذلك.
[-174-] Hamza İbn Abdullah, babasının (ibn-i Ömer’in) şöyle dediğini
rivayet etmiştir: "Resulullah (Sallallahu aleyhi ve Sellem) zamanında köpekler
işerdi, mescide girer çıkardı da bundan dolayı (mescidi yıkamak için) hiç su
serpmezlerdi.
AÇIKLAMA: Münzirî şöyle demiştir: Bu şu anlama gelir;
köpekler mescit dışında kendilerine ait yerlere işerdi, sonra da mescidin
içine girer çıkardı. Çünkü o devirde mescidin kapısı yoktu. Köpeklerin mescidi
işeme yeri olarak kullanmalarına ashabın müsaade etmiş olmaları düşünülemez.
Münzirî'nin bu görüşüne şu şekilde itiraz edilmiştir: Köpeğin
sidiğinin de tıpkı kedi gibi temiz olduğu kabul edilirse bunu yapmış olmaları
uzak görülemez.
Bu konuda doğruya en yakın olan şudur: Bu, aslolanm mübahlık
olduğu ilk devirlerdedir. Sonradan mescitleri şereflendirme ve temiz tutma emri
söz konusu olmuş ve mescitlere kapı yapılmıştır.
173 - حدثنت
حفص بن عمر
قال: حدثنا
شعبة، عن ابن
أبي السفر، عن
الشعبي، عن عدي
بن حاتم قال:
سألت
النبي صلى
الله عليه
وسلم فقال:
(إذا أرسلت
كلبك المعلم
فقتل فكل،
وإذا أكلا فلا
تأكل، فإنما
أمسكه على
نفسه). قلت:
أرسل كلبي
فأجد معه كلبا
آخر؟ قال: (فلا
تأكل فإنما
سميت على كلبك
ولم تسم على كلب
آخر).
[-175-] Adiy İbn Hatim r.a. şöyle demiştir: Nebi (Sallallahu aleyhi ve
Sellem)'e soru sordum o da bana şöyle cevap verdi: (Av için) eğitilmiş köpeğini
ava gönderirsen ve köpek avı öldürürse o avı ye. Şayet köpek o avdan yerse sen
yeme, çünkü (bu durumda) köpek, avı kendisi için tutmuştur".
Ben şöyle dedim: "Ben köpeğimi gönderdiğimde yanında başka
bir köpek daha bulursam (ne yapayım)?"
Nebi (Sallallahu aleyhi ve Sellem): O avı yeme. Çünkü sen yalnızca
kendi köpeğin için (onu gönderirken) besmele çektin, başka bir köpek için
besmele çekmedin.
Tekrar: 2054, 5475, 5476, 5477, 5483, 5484, 5485, 5486, 5487,
7397.
AÇIKLAMA: Adiy, Hz. Peygamber'e av köpeklerinin hükmünü
sormuştur.
Buhâri'nin bu hadise burada yer vermesinin sebebi, köpeğin artığının
temiz olduğu şeklindeki kendi görüşünü delillendirmektir. Hadisin konu
başlığına uyumu, konu başlığında "köpeğin artığından" bahsedilmiş
olmasıdır.
Nebi s.a.v. köpeğin avladığı hayvanı yemeye izin vermiş ve bunu
köpeğin ağzının değdiği yeri yıkama şartı ile sınırlamamıştır. Buhârî işte bunu
delil olarak getirmektedir.